'Zaterdag ben ik vrijer dan de rest' komt uit het refrein van het liedje 'Zaterdag' van BLØF. Na een drukke werkweek, de zaterdagse klussen, vrijwilligerswerk bij de vereniging, boodschappen doen, de tuin, het gras en het onkruid. Even naar de kroeg voor die paar biertjes. Even een kaartje leggen, oreren over van alles en nog wat. Slap ouwehoeren! Bakkie pinda's, mini-frikandelletjes, loempiaatjes, worst, kaas, bitterballen en natuurlijk een biertje of wijntje. Even de week de week laten.
Als ik een relatie zou leggen tussen ons huidige gedrag na de pandemie en pre-covid, dan valt mij op hoe snel we boos zijn. Afreageren op anderen, omdat het eruit moet. Even lekker stoom afblazen doe je in de sportschool, maar ook in het café. De bar in de straat, de kroeg op de hoek en het dorpscafé.
Het is toch van de zotte dat er weer agressie is in de stadions, onder elkaar, in de trein, via de telefoon? Al dat bier vliegt door de lucht, vuurwerk en verbaal geweld. Supporters die voetbalbesturen de baas willen zijn. terroriseren, spelers ter verantwoording roepen. We staan zelfs toe dat rechtsextremisme weer een stem krijgt. Een door Rusland gefinancierde partij nota bene. Dat is toch raar? Politici, columnisten en journalisten zijn hun leven niet meer veilig.
Er is een oplossing! #zaterdagcafedag
Elk weekend, elke zaterdag, na die drukke werkweek of studieweek, drukke gezin- of thuissituatie. Dan ga je er even tussen uit. Naar het café, je spreekt er af met vrienden of maakt er vrienden. Alles draait om de interactie en je zal merken dat je boze en opgeklopte gevoel als van zelf verdwijnt. Problemen blijken ineens niet onoverkomelijk, de stress glijdt van je af en er wordt gelachen - je krijgt een glimlach op je gezicht.
Je grimas verdwijnt, je zorgen en je stress blijken oplosbaar. De boosheid is weg, zakt weg..........geheeld door aandacht van mensen om je heen.
Als ik er zelf zo over nadenk, dan denk ik dat de leukste cafés één ding gemeen hebben. "Het gemêleerde publiek"
Politiek, religie, afkomst, rijk- en arm, oud- en jong. Alles zit er door elkaar en bij elkaar. 'Als ik er was ging er niet om wie je was of wat je deed, maar gewoon, dat je er was.' In die huiskamer buitenshuis, die plek waar je met vrienden de week bespreekt en al heel snel overgaat tot heerlijk slap ouwehoeren.
In Steenderen ging ik vroeger naar Café De Engel, bestaat niet meer, maar was zo'n typisch café. Op Terschelling ging ik naar de Groene Weide, Lieman en soms waar je ook maar samen kon zitten. In Arnhem naar Nescio. nu in Elst kom ik in Den Ommelanden, soms Het Wapen/ Vaak maar twee biertjes en dan naar huis!
#zaterdagcafedag
Reactie plaatsen
Reacties